Met een glimlach op zijn lippen keek de aanklager naar de verdediging en zei:
“U heeft geen enkel argument aangevoerd dat de onschuld van uw cliënt bewijst, niet één.”
De advocaat van de verdediging haalde langzaam een stuk papier uit de zak van zijn japon, keek naar de jury en, zwaaiend met een DNA-test, verklaarde hij met ernst:
“Het bewijs is hier.”
Een verbijsterd gefluister golfde door de kamer.