The Padel Player

Freddy was het type persoon dat denkt dat hij beter is dan de rest. Hij schepte op over zijn spieren en zijn fysieke mogelijkheden. Op een dag vroeg zijn vriend Carlos hem of hij samen een potje padel wilde spelen. “Oké, dit moet makkelijk zijn,” zei Freddy. De volgende dag ontmoetten ze elkaar in de club.

Carlos begon de spelregels uit te leggen. Freddy zei dat dat niet nodig was, dat ze nu maar moesten beginnen en geen tijd meer moesten verspillen aan die onzin. “Oké,” zei Carlos, en hij nam positie in en serveerde als eerste. Freddy wilde vanaf zijn eerste slag zijn vaardigheden laten zien. Hij sloeg de bal zo hard dat hij met geweld over het veld schoot, aan het einde tegen de muur botste en nog harder terugkaatste, recht op hem af. Hij dook niet snel genoeg weg en de bal raakte hem met volle kracht midden op zijn voorhoofd.

Na hem vijf minuten lang mond-op-mondbeademing te hebben gegeven, vroeg Carlos zijn vriend of hij zich goed voelde. Freddy krabbelde overeind en vroeg Carlos of hij het kenteken had genoteerd van de vrachtwagen die hem net had aangereden.