The Photographer

“Een beetje glamour! Dat is het, dat is het, een beetje verleiding. Klik! Nog eentje, heel goed, heel goed, en lach als een diva, betover me, geef me je femme fatale blik. Klik! Klik! Klik! Nu de blik van lust, ogen gericht op de camera. Klik! Klik!….Ok, nog eentje, klik! Klik!” “Ok, dat is het, oké”, zei het model moe van zoveel gedoe. “Maar mama,” – antwoordde Alberto Maccagno – “als ik niet met jou oefen, zal ik nooit een modefotograaf worden.” “Maar ik, ik heb genoeg van al die flitsen die mijn wimpers schroeien!” zei de vrouw, terwijl ze haar zweet afveegde met een theedoek, en de kamer uitliep om de preisoep op te eten die ze op het fornuis had laten staan. “Er is geen hoop, mensen begrijpen mij niet”, dacht Alberto. En precies op dat moment kwam zijn grootmoeder voor de deur voorbij…’Oma, oma, kom, kom, ga op deze kruk zitten…’